Istnieje ponad 200 sklasyfikowanych form diagnozowanych chorób psychicznych. Do najważniejszych problemów psychologicznych i emocjonalnych, z jakimi borykają się obecnie ludzie, należą zaburzenia lękowe, depresja jednobiegunowa i choroba dwubiegunowa. Demencja jest stosunkowo często występującą chorobą w starszych grupach wiekowych (istnieje wiele rodzajów demencji), a schizofrenia (niestety) jest również stosunkowo powszechną kategorią.
Trzeba powiedzieć, że diagnoza zaburzeń zdrowia psychicznego jest oparta na objawach, ponieważ tak naprawdę nie mamy pojęcia, co powoduje te zaburzenia. Diagnoza oparta na symptomach jest zawsze niewiarygodna. Możemy wiedzieć, że ktoś ma poważne problemy behawioralne, ale nie zawsze jest możliwe umieszczenie ich sensownie w kategorii diagnostycznej. Co więcej, polityka wokół zdrowia psychicznego oznacza, że grupy rzeczników stają się zaborcze w stosunku do klientów i zaczynają twierdzić, że mają oni takie czy inne zaburzenia.
Amerykańskie Stowarzyszenie Lęku i Depresji (Anxiety and Depression Association of America) twierdzi, że zaburzenia lękowe są najczęstszą chorobą psychiczną w Stanach Zjednoczonych. Ich dane pokazują, że 66,6 procent osób cierpiących na zaburzenia lękowe nigdy nie otrzymuje pełnej diagnozy i leczenia. Te osoby, które otrzymują leczenie zaburzeń lękowych, kosztują w Stanach Zjednoczonych ponad 42 miliardy dolarów rocznie (około jednej trzeciej całkowitych krajowych kosztów zdrowia psychicznego). Zaburzenia lękowe są bolesne, a ofiary często szukają ulgi u lekarzy trzy do pięciu razy częściej niż osoby nie cierpiące na nie, a do szpitala udają się sześć razy częściej niż osoby nie cierpiące. Czasami objawy lęku mają tendencję do naśladowania objawów choroby fizycznej, a ofiara lęku szuka leczenia z powodu nieistniejącej choroby fizycznej.
Do zaburzeń lękowych zalicza się
- Uogólnione zaburzenia lękowe (GAD) (3,1 proc. populacji).
- Zaburzenia lękowe (2,7 proc. populacji).
- Społeczne zaburzenie lękowe (6,8% populacji).
- Fobie specyficzne (8,7 proc. populacji).
- Zespół stresu pourazowego (3,5 proc. populacji) często jest wynikiem traumatycznych przeżyć wojennych lub napaści na tle seksualnym.
- Zaburzenia obsesyjno-kompulsywne (często bardzo podobne do reakcji fobicznych) często występują w połączeniu z zaburzeniami lękowymi. Pojawia się ono jako ochronna reakcja unikania potencjalnego lęku.
Poważne zaburzenie depresyjne, potencjalnie paraliżujące zaburzenie emocjonalne, jest główną przyczyną niepełnosprawności osób dorosłych w wieku produkcyjnym (od 18 do 44 lat), dotykającą 6,7 procent populacji USA rocznie. Inne formy przewlekłej depresji, które występują bez spektakularnego, kaleczącego efektu ostrej depresji, dotykają około 1,5% populacji USA.
Depresja dwubiegunowa jest coraz częściej stosowaną kategorią diagnostyczną. Dawniej nazywana chorobą maniakalno-depresyjną, charakteryzuje się bardzo dużymi wahaniami nastroju od epizodów prawie odurzonego i przesadnie energetycznego zachowania do okresów wyraźnej depresji i senności. Psychoza maniakalno-depresyjna jest często spotykana wśród stosunkowo dobrze funkcjonujących pacjentów szpitali psychiatrycznych. Schizofrenię najczęściej diagnozuje się w najniżej funkcjonującej grupie hospitalizowanych. Badania sugerują możliwy związek między manią a schizofrenicznym potencjałem urojeniowym. Zaburzenie dwubiegunowe jest jedną z kategorii diagnostycznych, w której leczenie farmakologiczne jest stosunkowo skuteczne.
Być może najbardziej kłopotliwe problemy ze zdrowiem psychicznym mają związek z nadużywaniem substancji. Fizjologicznie uzależniające właściwości opioidowych leków przeciwbólowych i leków zmieniających nastrój spowodowały prawdziwą epidemię uzależnień. Napoje alkoholowe są również głównymi przyczynami zaburzeń uzależniających. Niektórzy eksperci obejmują uzależnienia od tytoniu, jedzenia, hazardu, Internetu, seksu, ćwiczeń fizycznych, pracy i zakupów wśród zaburzeń uzależniających.
Na podstawie sondażu przeprowadzonego w 83 badaniach nad rozpowszechnieniem, badania NIMH szacują, że 47 procent populacji USA cierpi "na objawy nieadaptacyjne choroby uzależnieniowej w okresie 12 miesięcy".
"Uzależniające zaburzenie" odnosi się do zaburzenia, w którym jednostka staje się intensywnie zajęta zachowaniem, które na początku zapewnia pożądany rezultat...[następnie] działa poza potrzebą...[i] wiąże się z utratą zdolności do swobodnego wyboru, czy zatrzymać lub kontynuować zachowanie...".
Zaburzenia uwagi i zaburzenia nadpobudliwości (ADHD) wydają się pochodzić od zaburzeń w zdolności ludzi (począwszy od dzieciństwa) do kontroli zmiennych uwagi i niespokojnego zachowania. Zaburzenia te są uznawane za zaburzenia psychiczne dopiero od lat 60. ubiegłego wieku. Badania wskazują, że są one bardziej powszechne niż lekarze wcześniej myśleli. Badanie z 2013 roku wykazało, że do 11 procent dzieci (zwłaszcza chłopców) w wieku od 4 do 17 lat zdiagnozowano u nich ADHD w pewnym momencie życia. Diagnoza typów zaburzeń ADHD u dorosłych jest rzadko wykonywana.
Inne powszechne zaburzenia zdrowia psychicznego obejmują
- zaburzenia odżywiania (często stanowiące część problemu obsesyjno-kompulsywnego lub uzależnienia) występują wśród 30 milionów ludzi w Stanach Zjednoczonych (dwa razy częściej u kobiet niż u mężczyzn).
- Spektrum autystyczne zaburzeń, pojawiające się we wczesnym dzieciństwie i hamujące normalny rozwój społeczny wpływa na około 1 procent dzieci w Stanach Zjednoczonych.
Przyspieszona terapia rozdzielcza (Accelerated Resolution Therapy - ART) jest formą psychoterapii, która przynosi szybkie korzyści pacjentom cierpiącym na depresję, lęk, ataki paniki, zaburzenia stresu pourazowego (PTSD), nadużywanie substancji, wykorzystywanie seksualne i wiele innych schorzeń psychicznych i fizycznych. Prosimy o kontakt w celu uzyskania dalszych informacji.
