Chociaż nazwa choroby sugeruje, że cierpią na nią jedynie wdowy, choroba wdowia - czyli Zespół Kehrera - dotyczy również kobiet samotnych, a nawet kobiet w związkach, które jednak z jakichś powodów nie uprawiają seksu. Napięcie seksualne i niemożność zrealizowania swoich pragnień powoduje liczne problemy - charakterystyczne objawy, które z czasem się nasilają. Czym dokładnie jest choroba wdowia, jak się ją diagnozuje i jak leczy? Oto wszystkie najważniejsze informacje na ten temat!
Zespół Kehrera - co to jest?
Zespół Kehrera znany jest także jako choroba wdowia. Jest to zaburzenie, o którym dość rzadko się mówi, a przecież dotyczy wielu kobiet! Nie tylko tych, które zostały wdowami, ale również tych, które są samotne lub które są w związku, jednak nie mogą realizować w nim swoich potrzeb seksualnych. Powody tego mogą być różne - na przykład choroba partnera, większe libido kobiety niż jego, albo częste wyjazdy partnera, związane z wykonywaną pracą. Chodzi tu o szereg objawów, które pojawiają się u kobiety na skutek frustracji - mimo dużego napięcia seksualnego nie są w stanie zrealizować swoich potrzeb. Pojawiające się objawy psychofizyczne z czasem się nasilają. Warto wiedzieć, że choroba rozwija się w dwóch fazach.
Zespół Kehrera - objawy i diagnoza
Objawy rozwijają się z czasem. Początkowo mogą być mylące - to nerwowość, kłótliwość, smutek, poirytowanie, ogólne przygnębienie, nagłe zmiany nastroju... Objawy te mogą sugerować napięcie przedmiesiączkowe, a nawet inne choroby, jednak są ściśle związane z frustracją, narastającą w kobiecie z uwagi na brak zaspokojenia seksualnego. Dotyczy to zarówno kobiet, które w ogóle nie uprawiają seksu, jak i tych, które go uprawiają, lecz nie w odpowiedniej ilości. Niezaspokojenie seksualne może wynikać na przykład z większego libido niż u partnera. Dodać należy, że nie chodzi tu o nimfomanię, lecz o normalne potrzeby seksualne, które jednak nie są zaspokojone. Z zewnątrz kobieta może być postrzegana jako nerwowa, kłótliwa, impulsywna, mało empatyczna. Wynika to jednak z frustracji seksualnej. W pierwszej fazie rozwoju choroby dochodzi do nadmiernego pobudzenia psychoruchowego. W drugiej fazie choroby pojawiają się już dolegliwości somatyczne.
To tak zwana faza pięciu objawów, czyli:
- bóle podbrzusza i okolicy kości krzyżowej,
- świąd sromu i pochwy,
- przeczulica, a nawet obrzęk i zgrubienie macicy,
- zaburzenia miesiączkowania i problemy z pojawieniem się wydzieliny szyjkowej,
- pogrubienie, skurcze oraz bolesność więzadeł krzyżowo-macicznych,
- żylaki naczyń miednicy małej, warg sromowych i podudzi, a także poszerzenie naczyń więzadeł szerokich, które rozwija się z hemoroidów.
Zespół Kehrera - jak go leczyć?
Leczenie zespołu Kehrera może być proste, o ile kobieta zacznie współżyć i osiągać satysfakcję ze współżycia (choroba może pojawić się również u tych kobiet, które przez dłuższy czas nie mają orgazmów). Niektóre kobiety powinny więc zmienić partnera lub porozmawiać z nim o swoich potrzebach. Objawy mijają też gdy kobieta po długim czasie znajdzie sobie kogoś. Dobrym pomysłem na walkę z objawami jest także masturbacja. Jeśli naturalne metody zawiodą (na przykład kobieta jest zbyt przywiązana do poprzedniego partnera by sobie kogoś szukać, albo nie chce się masturbować z powodu wstydu czy z powodów religijnych), pozostaje leczenie farmakologiczne, osłabiające popęd seksualny.
